Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona Lasu

Dla leśników ochrona lasu to nie tylko ochrona samych drzew i związanego z nimi surowca drzewnego, ale przede wszystkim jest to ochrona całego ekosystemu leśnego (gleby, wody, roślin, drzew, zwierząt)

Ochrona lasu jest to szereg zabiegów, podczas których dba się o zachowanie wielu gatunków (bioróżnorodności) gatunków chronionych roślin i zwierząt, ochronę gleby oraz wód. Las jest narażony na wiele zagrożeń, które podzielono na abiotyczne (zagrożenia ze strony przyrody nieożywionej tj. wiatr, okiść, śnieg, mróz, susze), biotyczne (zagrożenia powodowane przez zwierzęta, owady, grzyby) oraz czynniki antropogeniczne, których przyczyną jest bezpośrednio człowiek.

Zagrożeniem dla naszych lasów są:

szkodliwe owady - w ramach ochrony przed owadami, aby zapobiegać ich gradacjom  (masowemu rozmnożeniu) prowadzi się stałe monitorowanie terenów leśnych oraz jeśli jest potrzeba zwalcza, dotyczy to głównie kornika drukarz.

patogeniczne grzyby- do najbardziej niebezpiecznych grzybów zaliczamy hubę korzeni, rak jodły oraz opieńkowa zgnilizna korzeni. Na terenach zagrożonych przez hubę konieczne jest wykonywanie zabiegów hodowlanych dla zwiększenia odporności drzewostanów, począwszy od przygotowania gleby pod uprawę, dobór składu gatunkowego zalesień, sposób zakładania uprawy i odpowiednie zabiegi pielęgnacyjne. Zagrożeniem, którego znaczenie stopniowo się zwiększa, jest opieńka. Jedynym sposobem jej zwalczania jest wyrywanie porażonych drzewek z korzeniami i ich niszczenie (spalanie).

szkody od zwierzyny - szkody powodowane przez zwierzynę płową (jelenie, sarny) dotyczą  upraw i młodników. Polegają na zgryzaniu (pędów drzewek), spałowaniu (ogryzaniu kory)  i czemchaniu (uszkadzanie kory i łamanie drzewek). W celu zabezpieczenia drzewek przez zwierzyną leśnicy podejmują szereg działań m.in. grodzenie upraw, osłonki mechaniczne, repelenty (środki zapachowo-smakowe zniechęcajace zwierzyną do uszkodzeń). Poprawiane są warunki bytowania zwierzyny i jej baza pokarmowa, m.in. poprzez wykładanie w sezonie jesienno-zimowym drzew  do ogryzania.

 czynniki abiotyczne- szkody abiotyczne powodowane są oddziaływaniem na las czynników natury nieożywionej. Lasy narażone są na szkody wyrządzane przez  niską i wysoką temperaturę, wyładowania atmosferyczne, silne wiatry, opady. Czynniki abiotyczne powodują często katastrofalne szkody W związku z tym, aby ustrzec lasy przed dużymi stratami, stosuje się zabiegi z zakresu hodowli lasu w celu zwiększenia odporności.

czynniki antropogeniczne- to zanieczyszczenia powietrza, wód i gleb, przekształcanie powierzchni ziemi, pożary lasu i szkodnictwo leśne. Do szkód powodowanych przez człowieka w środowisku leśnym należą:  pożary, kradzież drewna i sadzonek ze szkółek i upraw leśnych, wywożenie śmieci, zaśmiecanie lasów przez turystów, grzybiarzy, kłusownictwo, niszczenie urządzeń turystycznych, tablic informacyjnych i  ostrzegawczych, płoszenie zwierzyny, niszczenie gniazd ptaków i mrowisk.